Puur voor de hobby fotografeer ik al sinds 2006 leegstaande gebouwen, nog ver voor de tijd dat 'Urban Exploring' populair werd. Mijn eerste gebouw was Aerofit Vianen, het deels afgebrande sportcentrum in Vianen. Door nieuwsgierigheid gedreven ben ik het gebouw in gegaan (''de zijdeur stond op een kiertje..'') en ik trof daar één groot stilleven aan; alsof je rondloopt in een schilderij. Dolend door het doodstille afgebrande gebouw, met glassplinters knerpend onder mijn schoenen, raakte ik al snel gefascineerd doordat er in die grauwe, zwarte stinkende massa toch hier en daar hele mooie dingen te zien waren : een warme straal zonlicht piepte net door de lamellen heen en verlichtte een zwartgeblakerde stoel op zo'n manier, dat het leek alsof de stoel op dat moment nog even de hoofdrol pakte in een onverwacht toneelstuk. Een hobby was geboren.

Niet lang daarna kwam het besef, dat de gebouwen waarin ik rondliep, op korte termijn ook gesloopt zouden worden, wat het definitieve einde betekent en waar meestal een kort stukje in het plaatselijke krantje aan wordt gewijd; hoe anders is dat bij de opening van zo'n gebouw. Een glunderende burgemeester en wethouder Ruimtelijke Ordening, genodigden, fotografen... Daar gaat jaren van intensief ontwerpen aan vooraf, materiaalkeuze, overleg, bodemonderzoek, vergunningen worden aangevraagd en tegenstanders van het project worden gehoord. Onder andere.

Ook hadden alle gebouwen een bepaalde maatschappelijke functie en geschiedenis; de één wat meer dan het andere, wat niet weg neemt dat ik bijvoorbeeld een leegstaand zwembad in een klein stadje met evenveel aandacht en passie fotografeer als bijvoorbeeld Muziekcentrum Vredenburg, om daarna degelijk en structureel research te doen naar de geschiedenis van het gebouw; ik probeer altijd het gebouw de aandacht te geven die het, in mijn ogen, op grond van bijvoorbeeld historie, architectuur en / of maatschappelijk belang verdient, noem het een soort 'bovengrondse archeologie'.

Dit alles doe ik puur hobbymatig, vandaar dat nog niet alle projecten voorzien zijn van informatie over de geschiedenis en achtergrond er van. Breng af en toe eens een bezoek, op- en aanmerkingen zijn natuurlijk van harte welkom.

De projecten op mijn site hebben allemaal één ding gemeen : ze zijn er niet meer. Maar gelukkig hebben we de foto's nog.